De Anglicaanse Kerk van Nederland is lid van de wereldwijde Anglicaanse Communie. De Anglicaanse Communie bestaat uit ongeveer 85 miljoen christenen die lid zijn van 44 verschillende kerken. Deze bestaan uit 38 lidkerken (provincies) en zes andere nationale of lokale kerken, bekend als extra-provinciale kerken, verspreid over de wereld.

De Anglicaanse Kerk van Nederland is een provincie van de Church of England en neemt deel aan het leven van de kerk door de betrokkenheid van haar leden bij de instrumenten van de kerk.

Oorsprong

De wortels van de Anglicaanse kerk gaan terug tot de Reformatie in de 16e eeuw, toen koning Hendrik VIII het gezag van de rooms-katholieke paus in Rome afwees en een onafhankelijke kerk in Engeland oprichtte. De basisleringen van de kerk werden voor het eerst uiteengezet in het Book of Common Prayer, samengesteld door Thomas Cranmer, en de organisatie van de Church of England werd ontwikkeld in de 16e en 17e eeuw. Sinds de Reformatie is de Church of England ontdekkingsreizigers, handelaren, kolonisten en missionarissen gevolgd naar alle delen van de wereld. Koloniale kerken hebben over het algemeen bestuurlijke autonomie genoten binnen de historische en doctrinaire context van de moederkerk. Het was waarschijnlijk pas na de eerste bijeenkomst van de Lambeth Conferentie (zo genoemd omdat deze werd gehouden in Lambeth Palace, de residentie van de aartsbisschop van Canterbury in Londen) in 1867 dat er een wederzijds bewustzijn van de anglicaanse godsdienst gemeenschap ontstond tussen de verschillende kerken en kathedralen. Sinds haar oprichting is de Lambeth Conferentie, die elke 10 jaar bijeenkomt, de belangrijkste bindende factor in het Anglicanisme, hoewel haar besluiten niet bindend zijn en moeten worden goedgekeurd door de individuele kerken.

Overtuigingen en praktijken

De overtuigingen en gebruiken van de anglicaanse godsdienst worden vaak beschreven als een middenweg tussen die van de rooms-katholieke en protestantse kerken. De Anglicaanse kerk onderwijst een trinitarisch begrip van God en gelooft in Jezus als de gelijkwaardige en mede-eindigende Zoon van God die kwam om de mensheid te redden. Het heilige boek van de Church of England is de Bijbel, die bestaat uit het Oude Testament, of Hebreeuwse Bijbel, en het Nieuwe Testament. Anglicanen aanvaarden ook de Geloofsbelijdenis van Nicea en de Geloofsbelijdenis van de Apostelen als de basisverklaringen van hun geloof. Er zijn slechts twee sacramenten, het doopsel en de eucharistie, maar de communie eert het vormsel, de wijding, het huwelijk, de verzoening van de boeteling en de zieken als belangrijke religieuze riten. Pasen en Kerstmis zijn de twee belangrijkste heilige dagen in de communie en de leden wonen wekelijks diensten bij. Communiediensten variëren, maar omvatten vaak eucharistische riten, gebed, het zingen van psalmen en lofzangen, lezingen uit de evangeliën en de Hebreeuwse Bijbel en een preek door de voorganger.

De Kerk van Engeland accepteert een drievoudige ambtsorde, waaronder bisschoppen, priesters of oudsten en diakens. De bisschop is de hoogste bestuursfunctionaris van de kerk en de hoogste in rang is de aartsbisschop van Canterbury. Priesters, die man of vrouw kunnen zijn, zijn verantwoordelijk voor het toezicht op de lokale kerk, de verkondiging van het evangelie, het zegenen en vergeven in de naam van God en het toedienen van de sacramenten. De functie van een diaken is om de priester bij te staan; diakens helpen bij het toedienen van de sacramenten en zijn ook geroepen om het evangelie te helpen verspreiden.